اثرات ضد تشنجی عصاره هیدروالکلی گیاه ریحان مدل حیوانی تشنج با پنتیلین تترازول در موش سوری

چکیده زمینه و هدف: صرع به عنوان یکی از رایج ترین اختلالات سیستم عصبی همیشه مورد توجه بوده است و با وجود مصرف داروهای گوناگون هنوز تعدادی از بیماران مقاوم به دارو وجود دارند. در طب سنتی گیاه ریحان در درمان صرع استفاده می شده و اثرات ضد صرعی این دارو گزارش شده است. هدف این مطالعه بررسی اثرات ضد تشنجی عصاره هیدروالکلی گیاه ریحان در مدل حیوانی تشنج با پنتیلین تترازول در موش سوری بود. روش بررسی: در این مطالعه تجربی از 48 سر موش آزمایشگاهی ماده در شش گروه هشت تایی استفاده شد. عصاره هیدروالکلی گیاه ریحان پس از تهیه با سرم فیزیولوژی رقیق شد. گروه های آزمایشی شامل؛ کنترل، شاهد و چهارگروه تیماری بودند که به ترتیب؛ دوزهای 100، 250، 300 و 350 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره را به روش داخل صفاقی 65 دقیقه قبل از تزریق پنتیلن تترازول دریافت کردند و فاکتورهای علایم تشنج و تعداد علایم بررسی شدند. داده ها با آزمون های آماری توکی، دانکن و آنالیز واریانس تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: موش های گروه دوز 100 میلی گرم بر کیلوگرم بیشترین حملات صرع را نشان دادند. نمونه ها در دو دوز 100 و 250 میلی گرم بر کیلوگرم در مقایسه با گروه های دیگر به ترتیب بیشترین و کمترین انقباضات میوکلونیک را بروز دادند. گروه تیماری با دوز 250 میلی گرم بر کیلوگرم 65 دقیقه قبل از تزریق پنتیلن تترازول سه فاکتور، تعداد تشنج و میزان مرگ و میر به ترتیب به طور معنی داری دچار افزایش، کاهش و کاهش شدند(05/0p<). نتیجه گیری: می توان عصاره هیدروالکلی ریحان در دوز250 میلی گرم بر کیلوگرم را به عنوان دارویی پیشنهادی و مؤثر در جلوگیری از تشنج در مدل حیوانی معرفی نمود. واژه های کلیدی: صرع، گیاه ریحان، تشنج، پنتیلن تترازول